web analytics

Frans de Haan (1935-2010)

‘Toen ik zestien was heeft niemand me aangeraden Valéry, Gide, Claudel te lezen. Niemand. En als ik een boek kocht van het geld dat ik uit het vestzakje van vader pikte voordat ik naar school ging, moest ik het weghouden als ik thuiskwam. Maar in mijn kamer beklommen de boeken elkaar. De literatuur was aan het vrijen. Omdat ik, wachtend op het luchtalarm, niet sliep, las ik. Doordat ik steeds bang was voor – Duitse of Amerikaanse – spek en bonen dood te gaan, bedacht ik op een dag dat leven alleen uitgaande van het plezier mogelijk was. En jammer dan voor de maatschappelijke of andere doeltreffendheid. Vanzelf ging het niet. Maar ik heb me teruggetrokken. Zonder vliegende vaandels of slaande trom! Je kunt je een onneembare vesting in de luwte bouwen.’

[Georges Perros, Plakboek. Gekozen, vertaald en van een nawoord voorzien door Frans de Haan, Privé-Domein 170, De Arbeiderspers 1991, p. 264.]

Print Friendly, PDF & Email