web analytics

Charles Baudelaire, ‘De armendood’ (work in progress)

De armendood

Het is de dood die troost, helaas, en die doet leven;
Hij is ons enig doel, de hoop van ons bestaan,
Die, als een elixir, een dronken roes kan geven
En ons de moed schenkt om tot ’s avonds door te gaan.

Aan onze zwarte kim zien we hem trillend zweven,
Oplichtend in de sneeuw, in ijzel en orkaan;
De welbekende herberg, in het boek beschreven,
Waar bed en stoel en maaltijd ons te wachten staan.

[…]

[Charles Baudelaire, ‘La mort des pauvres’, vertaling © Martin de Haan. Dit is work in progress, de laatste wijziging dateert van 27 september 2018.]

Print Friendly, PDF & Email

3 antwoorden op “Charles Baudelaire, ‘De armendood’ (work in progress)”

  1. De welbekende herberg, ‘De Rode Pelikaan’ waar Baudelaire zijn gedichten las, waar Courbet, grisettes en andere schilders de nachten kwamen versieren, waar een dronkaard aan een tafel een late ster aan de Parijse hemel zag staan. De ster, die Gérard de Nerval naar een slaapplaats begeleidde niet zo ver van de Rue du Veille Lanterne gelegen; waar vlokken sneeuw die oude gaslantaarn hadden bedolven; waaraan in die koude winternacht het verstijfde lichaam hing van ‘pauvre Gérard, klaar voor de Parijse wolven.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.