web analytics

Auteur: Rokus Hofstede

Geplaatst op

Schoonheid als kapitaal

‘In Holland wordt per jaar 69,2 miljoen gulden aan cosmetica besteed, wist je dat? Moet je eens uitrekenen wat je voor dat geld kad kunnen krijgen aan kinderopvang, Blijf-van-m’n-Lijfhuizen of gewoon etentjes in een goed restaurant.’

Naomi Wolf weet het wel te brengen, maar in haar bevlogenheid is ze slordig. In 1988, melden cosmetica-frabrikanten, werd weer eens een ‘magische grens’ gepasseerd: in dat jaar spendeerde de Nederlandse consument f 2.060.000.000,- aan schoonheidsproducten. Het is dertig maal erger dan Naomi dacht. Voor herencosmetica alleen werd al meer dan het dubbele neergeteld van het door Wolf in haar retorische ijver genoemde bedrag. Niet alleen voor klassieke after-shaves, maar ook voor bodylotions, eaux de toilette, sun tan creames, moisturizing creams (eufemismes voor dag- en nachtcrème), scrubs, cleansers, en alle andere mannengeurtjes en herensmeersels die de markt overspoelen.… > Lees verder

Geplaatst op

PC, A1-locatie

Vroeger had de PC Hooftstraat een slager, een banketbakker en een visboer, nu rijgen de mode- en luxezaken zich aaneen. Toverwoorden zijn er upgrading en internationale allure. Banvloeken zijn de astronomische koopsommen en vertienvoudigde huren. De PC als Hollandse Kurfürstendamm? Avenue Louise? Via Condotti? ‘Echt, uit heel Europa komt men om hier te winkelen.’

HET GERUCHT GAAT DAT VROUWTJE VLIJT over haar graf heen wraak heeft genomen. Wraak op de aasgieren die popelden om haar knopenwinkeltje te gelde te maken. Vlak na de oorlog had firma Schade & Zn. Manufacturen het pand voor circa vijftigduizend gulden gekocht – in die dagen geen gek bedrag.… > Lees verder

Geplaatst op

Old boys

Het voelt als een kleine wraakoefening van de geschiedenis. Bij alle onderzoeksplaatsen waar ik tot nog toe op solliciteerde, gaf positieve discriminatie van vrouwen de doorslag. Wie zich in Nederland als man probeert in te vechten in de sociale wetenschappen is licht geneigd om te denken dat de concurrentieverhoudingen daar nu inmiddels wel recht zijn getrokken. Maar wie gelooft dat de emancipatie van vrouwen dus haar beslag heeft gekregen, zou eerst een boek als Men Only moeten lezen.

Barbara Rogers, die eerder strijdbare boeken schreef over discriminatie van vrouwen in de Derde Wereld en over de positie van vrouwen in de politiek, trekt in dit boek ten strijde tegen de segregatie van vrouwen in het hedendaagse Verenigd Koninkrijk.… > Lees verder

Geplaatst op

Technici van de lustbevrediging

Wat maakt een stad sensueel? Reclames, roltrappen, pisbakken, paskamers, kades, cafetaria’s, trams, taxi’s, discotheken, draaideuren, geuren, geluiden, gezichten. De stad is een animeercentrum, een podium voor de prikkeling der zinnen, maar wie in Amsterdam naar erotiek op zoek is hoeft niet te wachten op de verstolen blik of de fatale verleiding. Erotiek is een steeds alledaagsere handelswaar. Een ontnuchterende rondgang langs enkele technici van de lustbevrediging.

De galeriehouder

‘In het begin vertoonden we vooral plastiek. Vrij expliciet werk. Voeldozen, objecten, tastbare beelden. Daar reageerde het publiek toch een beetje onhandig op. Het verkocht niet echt geweldig. Nu zoek ik het meer in de sfeer van het subtiele, het lichtzinnige.… > Lees verder

Geplaatst op

De Nederlandse afwijking. Het ‘wilde type’ van het grachtenhuis

‘Wat mij opvalt als Duitser is dat men de bijzonderheid van de Nederlandse bouwgeschiedenis hier nauwelijks waardeert. Of zelfs ronduit miskent. Kijk naar het Amsterdamse grachtenhuis: dat bouwtype is uniek, vergeleken met wat er in de 16e en 17e eeuw in de rest van Europa werd gebouwd.’

Aan het woord is Michael Hellgardt, Berlijner in Amsterdam. Anderhalf jaar geleden promoveerde Hellgardt aan de Technische Universiteit in Eindhoven op een proefschrift over de geschiedenis en theorie van het type-begrip in de architectuur. In dat aan de Nederlandse aandacht ontsnapte boek staat hij uitvoerig stil bij de ‘niederländische Abweichung‘, de bijzondere historie van het grachtenhuis.… > Lees verder

Geplaatst op

Een hoerige sodomiet

‘Senhor Manoel Viegas, als mannen met mij slapen doen ze dat niet om een kut te vinden. Ze plaatsen hun lul tussen mijn benen en daar komen ze aan hun gerief. Zelf kom ik niet klaar. Als Uwe Hoogheid hetzelfde zou wensen, gebruik me, ik sta tot uw beschikking en zweer U dat ik tot de dood zal geven wat nodig is, en de verliezen zullen voor mij zijn. Francisco Correa Netto.’

Deze brief werd in 1664 geschreven in Silves, een klein Zuid-Portugees stadje, door de koster van de plaatselijke kathedraal aan een gitaarbouwer. Hij is de eerste van vijf brieven die door Luiz Mott en Aroldo Assuncao uit de archieven van de Portugese inquisitie zijn opgediept.… > Lees verder