web analytics

Mesnilgrand, Chevalier De

Frans schilder, actief in Frankrijk tussen 1815 en 1830. Zoon van een Normandische landjonker, die afzag van alle adellijke titels, behalve die van ‘chevalier’. Leed aan een zenuwziekte, een vorm van ruggenmergstering voortvloeiend uit een op jonge leeftijd opgelopen syfilis. Mesnilgrand diende in de Keizerlijke Garde van Napoleon; hij was officier in het tweede huzarenregiment van Chamborand. Bij een soldatenhoer verwekte hij een zoon, die maar enkele maanden leefde. Hij stond op het punt kolonel te worden toen het Keizerrijk instortte. Na Waterloo en Napoleons troonsafstand weigerde hij dienst te nemen in de legers van Lodewijk XVIII, want met het herstel van de monarchie in 1815 wilde hij niets te maken hebben.… > Lees verder

N.N. (Meester van De psyche)

Beeldhouwer, actief in Italië in de zestiende eeuw.

Ergens in de 19de eeuw werd in de tuin van een nonnenklooster in Rome, bij het delven van een graf voor een jonge non, een witmarmeren beeld opgegraven. Het was een psyche, een jonkvrouw met vlindervleugels, naar de mythe van de beeldschone Kretenzische koningsdochter die de liefde van Amor won en onsterfelijk werd. Het beeld bleek te zijn vervaardigd door een arme jonge beeldhouwer uit het cinquecento, van wie geen enkel ander werk bekend is.

Net als de antieke meesters wilde de kunstenaar in marmer houwen wat er zich uit zijn hart verhief tot het oneindige, maar hij vroeg zich af hoe en in welke vorm.… > Lees verder

Niemand, Willy

Zwitsers beeldend kunstenaar, actief tussen 1950 en 1980. Begonnen als graficus, maakte hij veelbesproken affiches voor Swissair en Nestlé. Omstreeks 1960 stapte hij over op de schilderkunst. Hij bracht twee jaar door in de Verenigde Staten en onderging de invloed van minimal art en poor art. Uit die tijd stamt zijn reputatie van mensenhater en cynicus. ‘Musea worden bemand door conservatoren. Ik stel de oprichting voor van een korps van destructoren. En ik houd me aanbevolen voor de meest prestigieuze functie: vernietiger van rijksmusea.’ In 1963, ten tijde van de moord op Kennedy, lanceerde hij zijn envelopments, menselijke vormen in gemummificeerde toestand.… > Lees verder

Murdoire

Frans schilder, actief ten tijde van het Second Empire. Behalve op een grote begaafdheid kon hij bogen op een opmerkelijk en buitengewoon kostbaar procédé, waarvan in de tweede helft van de 19de eeuw vrijwel iedereen onkundig was. Pas in de jaren ’60 van de 20ste eeuw zouden de experimenten van Murdoire een artistiek vervolg krijgen in de films en performances van de Zwitserse avant-gardist Willy Niemand [zie aldaar]. De even geheimzinnnige als eigenzinnige werkwijze van Murdoire vormt overigens geen voldoende verklaring voor de ongewone kwaliteit van zijn werk: zijn verbluffend levendige portretten van mens en dier, en zelfs zijn landschappen, waarover is gezegd dat de schim van de grote Pan erin opdoemt uit het gebladerte, bewijzen genoegzaam dat de beste procédés niets zijn zonder het genie van de kunstenaar.… > Lees verder

Medard

Belgische kunstschilder, actief in de 20ste eeuw. Er is niet zoveel over Medard bekend, en wat we over hem weten gaat terug op één bron, de schilderes Tippetotje [zie aldaar], die hem een brave jongen met een bult noemde. Medard ging naar de schilderschool, leerde er landschapjes penselen, die hij kinderlijk signeerde: Medard, met een grote krul. Zijn werk was evenwel niet zonder enig commercieel succes.

Nadat zijn heftige gevoelens voor een meisje onbeantwoord waren gebleven vanwege zijn handicap, stopte Medard met het maken van landschappen. Zijn zielenpijn verwerkte hij in schilderijen die hij niet meer verkocht. Daarna kwam de oorlog, Medard at zijn bult op en stierf.… > Lees verder

Schatt, Oscarke

Belgisch beeldhouwer, actief in de eerste helft van de 20ste eeuw. Oscarke Schatt groeide op in een verarmd, kleinburgerlijk gezin in het gehucht Ter-Muren. Hij bezocht de tekenschool, waar hij twee eerste prijzen behaalde in de disciplines modulatie en tors. Oscarke droomde van een toekomst als beeldhouwer. De kleine Ondine, die hij huwde, wilde hij in steen vereeuwigen. In zijn wildste dromen hoopte hij met het beeld de Prix de Rome te winnen en een atelier zo groot als een schouwburgzaal te betrekken. In werkelijkheid ging hij in Brussel aan de slag als steenkapper in verschillende steenhouwerijen, en beperkte zijn werk zich tot het plaatsen van marmeren schouwen, het kappen van arduinen drempels of het poetsen van vuilgeworden grafstenen.… > Lees verder