web analytics

Dossier Michon

Een groot aantal artikelen op deze site is gewijd aan het werk van Pierre Michon. Om het zoeken wat te vergemakkelijken hebben we ze hier onder op een rijtje gezet, gerangschikt per onderwerp.

De Elf

  • Michon in Mokum 26 april 2012
    'Laten we voor één keer het gebroed waarnaar we door een wreed noodlot zijn verwezen op waardige wijze vertegenwoordigen.' Voor elke denkbare situatie in het leven is er, zo stelde Pierre Michon afgelopen maandag in het Maison Descartes, een toepasselijke quote te vinden in Becketts Wachten op Godot. Quod erat demonstrandum: waardig was Michons bezoek ...
  • Imagine No Fiction 3 februari 2012
    Soms blijkt verbeelding de kortste weg naar de werkelijkheid. Is dat niet de kunst? Even better than the real thing? Op woensdag 8 februari gaan onder de titel 'Imagine No Fiction' in de Vooruit in Gent moderatoren Tom Van Imschoot & Isolde Vanhee in gesprek over de werkelijkheid van de verbeelding, met kunstschilder David Claerbout, cineast ...
  • Hij zei dat hij het deed 23 december 2011
    In de laatste aflevering van dit reeksje rond Michons De Elf gaat het over de nacht van 15 nivôse in het jaar II, oftewel over 5 januari 1794, omstreeks het driekoningenfeest. Schilder Corentin wordt in het holst van die vriesnacht door drie sansculotten ontboden in de voormalige Saint-Nicolas-des-Champskerk, herdoopt tot Nicolas-kerk, want de revolutie heeft ...
  • De kop van Collot 16 december 2011
    Een van de meer obscure leden van het Comité de salut public die Michon in De Elf voor het voetlicht brengt is de acteur en auteur Jean-Marie Collot (1749-1796), ook wel Collot d'Herbois genoemd, 'die de Herbois was zoals Corentin de la Marche was', dus met 'het adellijke nepvoorvoegsel dat toentertijd gangbaar was in de ...
  • De stoel van Couthon 9 december 2011
    De techniek van de interne verwijzing, waarvan in dit reeksje blogposts over De Elf al eerder sprake was, komt veelvuldig voor in de passages waarin het schilderij zelf wordt beschreven. Zij het dat Michon niet beschrijft maar hooguit suggereert: de litanie van de namen van de elf afgebeelde 'commissarissen' (Billaud, Carnot, Prieur, Prieur, Couthon, Robespierre, ...
  • Stockholmsyndroom 1 december 2011
    Onder de al dan niet fictieve portretten van de legendarische Corentin die Pierre Michon in het openingshoofdstuk van De Elf de revue laat passeren, noemt hij ook een tekening van Georges Gabriel, bekend om zijn portretten van vooraanstaande revolutionairen. Helaas blijkt het om een ander te gaan: Met spijt in het hart ga ik voorbij aan ...
  • Pierre Michon, De Elf (fragment) 25 november 2011
    Françoizélie! Zo noemden ze hem, en zo roepen ze hem terwijl ze over het kleine bordes komen toegesneld. Ze zijn nog rijk, al het geld van de oude is nog niet verdampt in het treurige literaire geploeter, het poëtische gelanterfant van François Corentin de la Marche, hun schepen gaan en komen en hun wijnstokken dragen nog ...
  • Pierre Michon, De Elf, nawoord 25 november 2011
    Zoals alle verhalen van Pierre Michon is De Elf een mengeling van feit en verdichtsel, een bouwsel van fictie dat is opgetrokken op een uitputtend gedocumenteerde historische ondergrond. Het is geen 'waargebeurd' verhaal; het waargebeurde is er opgelost in en één geworden met het verzonnene, een alchemie waaraan De Elf een groot deel van zijn ...
  • Corentin en Gamelin 25 november 2011
    Nauwelijks heeft Michon gezegd dat een door Tiepolo geschilderde page het portret van de jonge François-Élie Corentin zou zijn of hij trekt die woorden alweer in twijfel: Deze identificatie is maar al te verleidelijk, hoezeer misschien ook een verzinsel; die page is een type, geen portret. Tiepolo heeft hem bij Veronese weggehaald, niet bij zijn schildersknechtjes; ...
  • Kalk- en verfspatten 18 november 2011
    Het openingshoofdstuk van De Elf vormt de lastigste klip die de lezer van Michons verhaal te boven moet komen. Michon opent in medias res, met een hij-figuur van wie naar verluidt Giambattista Tiepolo het portret heeft nagelaten op de plafondschilderingen van de bisschoppelijke residentie in Würzburg, in de gedaante van een page: de traditie wil ...
  • 11-11-11 11 november 2011
    Als de auteur Georges Perec had geheten, had De Elf vandaag moeten verschijnen, om 11:11 uiteraard. Maar de auteur heet Pierre Michon, De Elf verschijnt pas ergens in de loop van volgende week. Michons aan Baudelaire ontleende motto, 'Het is een immens genot om je te vestigen in het getal', heeft niets te maken met ...

Vuur van Brigid en andere wintermythen

  • Pierre Michon, Vuur van Brigid en andere wintermythen (fragment) 7 oktober 2005
    Barthélémy Prunières Barthélémy Prunières staat op de Causse Méjan. Hij zoekt er naar dode mensen. Dat is wat hij het liefste doet. Het feit dat hij arts is in Marvejols heeft weinig te betekenen – boven de lijdende lichamen uit zijn praktijk verkiest hij de lichamen die niet meer lijden. Zou God of de duivel op ...
  • De nabijheid van het ongewisse 1 maart 2002
    Ik lees een zin en streep hem aan. Hij luidt: ‘Alle dingen zijn onbestendig en het ongewisse nabij.’ Zo zou je hem althans kunnen vertalen, want ik lees hem in het Frans, in het eerste deel van een drieluik van middeleeuwse taferelen dat de titel Abbés draagt. Auteur: Pierre Michon, de geweldenaar van Roemloze levens, ...

Meesters en knechten

  • Vermaken wil ik mij 29 mei 2013
    Aan zijn Nederlandse vertaler verklaarde Pierre Michon eens dat hij zich, door Petrus bij de hemelpoort gesommeerd om zich voor zijn bestaan te rechtvaardigen, maar op twee teksten zou beroepen: 'Vie de Georges Bandy' uit Vies minuscules en 'Je veux me divertir' uit Maîtres et serviteurs. Die laatste tekst, verschenen in vertaling onder de titel ...
  • Tirade 15: Bekkentrekkerij 11 juli 2009
    Na mijn eerste bijdrage aan deze blog ontspon zich een mini-discussie over de al dan niet wenselijke ‘onzichtbaarheid’ van vertalers, waaraan Martin een korte maar krachtige bijdrage leverde. Ik citeer: ‘Een goede vertaler bouwt direct zo veel krediet op bij de lezer, dat ook zijn gewaagdste keuzes onzichtbaar zijn (dwz door de lezer als onvervreemdbaar ...
  • Tirade 7: Het broeden 2 juli 2009
    Het moet voor de Tirade-redactie geen geringe klus zijn geweest om de schriftelijke reacties van vierentwintig vertalers op tweeëndertig vragen te componeren tot een doorlopende tekst. Uiteraard hebben niet alle antwoorden het gehaald tot de gedrukte versie van het tijdschrift of tot het supplement op deze website (hier en hier, voor wie het is ontgaan). Vandaar, ...
  • Een slecht uitgeknepen citroen 16 mei 2002
    Niets kleinmenselijks is de vertaler vreemd. Onlangs betrapte ik mezelf erop dat ik naarstig naar vertaalblunders zat te speuren in een oude vertaling van de tekst die ik op dit moment onder handen heb. Ik wilde mijn voornemen om die tekst opnieuw te vertalen voor mijzelf legitimeren door te kunnen wijzen op de aperte interpretatiefouten ...
  • D’Angelo, Lorenzo (bijgenaamd: Lorentino) 1 juli 2000
    Italiaans schilder (geb. in Arezzo, Italië, 15de eeuw), pupil van Piero della Francesca. Droeg samen met onder meer Melozzo da Forlì bij aan Piero's fresco's in de Bacci-kapel van de San Francesco-basiliek in Arezzo (Geschiedenis van het Heilige Kruis), die beschouwd worden als diens meesterwerk. Nam omstreeks 1460 deel aan een door de stad Siena ...
  • Pierre Michon, Meesters en knechten (fragment) 5 oktober 1996
    Dat hij niet alle vrouwen kon krijgen had hem, in zijn jeugd, getroffen als een grof schandaal. Begrijp me goed - zelf kan hij niet meer worden gehoord. Het ging niet om het verleiden; hij had succes gehad, zoals elke man, bij die twee, zeven, dertig of honderd vrouwen die aan elke man zijn toebedeeld, ...

Roemloze levens

  • Juryrapport Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021 – Rokus Hofstede 24 juni 2021
    Het vertaaloeuvre van Hofstede telt niet alleen gekende meesterwerken, maar ook relatief onbekende teksten die dat predicaat verdienen en nu dus door een groter publiek ontdekt kunnen worden. “Teksten vertalen waarvan ik zelf niet wist of ik ze wel aankon.” Dat was volgens Rokus Hofstede zijn drijfveer toen hij zich in de jaren negentig als ...
  • La beauté difficile – quelques problèmes de lecture dans Vies minuscules 1 mei 2008
    L'adage d'Érasme, 'difficilia quae pulchrae', illustré par quelques problèmes d'interprétation et de traduction dans 'Vies minuscules' de Pierre Michon.
  • Schwung en snobisme 1 juli 2007
    Zijn Pierre Michons Vies minuscules uit 1984 verre nakomelingen van Marcel Schwobs Vies imaginaires uit 1896? De link is gauw gelegd, al was het maar doordat de verwantschap in de titels al wordt gesuggereerd, en op het eerste gezicht is de associatie ook niet onterecht. Zomin Schwob als Michon schrijft heiligenlevens of hagiografieën, beiden willen ...
  • De pen van de engel 1 maart 2007
    Roemloze levens, de vertaling van Pierre Michons Vies minuscules (1984), is het soort boek dat zijn lezers druppelsgewijs vindt. Intussen is de eerste druk van deze hedendaagse klassieker, uit 2001, toch nog uitgeput geraakt. Vorige maand verscheen na zes jaar een herdruk. Tijd voor een reconstructie. Roemloze levens bevat een achttal novellen en verhalen, ...
  • Schrijven in de marge van de moderniteit 13 april 2001
    Realisme is in. Niet alleen in Nederland, waar het nooit weg is geweest, maar ook in Frankrijk, waar het lange tijd taboe was. Realisme in een hip modern jasje: relatief jonge auteurs als Michel Houellebecq, Lydie Salvayre, Frédéric Beigbeder en Benoît Duteurtre schrijven over drugs, reclame, seks, disco’s, toerisme en andere verschijnselen van onze tijd, ...
  • Pierre Michon, Roemloze levens, (fragment) 1 december 2000
    Het leven van Georges Bandy Luidruchtig namen we plaats; de kerkklok klepte nog een paar keer en zweeg. Alleen voor ons had de geestelijke zijn kalme dans met het touw uitgevoerd, en nadat hij die goddelijke stem bij wijze van groet had doen klinken, liet hij hem weer tot bedaren komen. Het was trouwens riskant ...
  • ‘Het masker was volmaakt’: over de bekkentrekkerij van de vertaler 1 december 2000
    Onder de vormen van plezier die lezen oplevert, onderscheidt Roland Barthes in zijn essay Sur la lecture, naast het fetisjistische plezier in de woorden en het erotische plezier van de suspense, het door de gelezen tekst opgewekte verlangen om zelf te schrijven: we verlangen, schrijft Barthes, naar het verlangen dat de auteur koestert om gelezen ...

Rimbaud de zoon

  • Pierre Michon, Rimbaud de zoon, (fragment) 5 oktober 1998
    Ik kom terug op de gare de l'Est. Ik kom terug op die eerste Parijse dagen waarin misschien voor Rimbaud alles in drie korte bedrijven werd beslist: de ogenblikkelijke reputatie dat hij een zeer groot dichter was, het scherpe besef van de ijdelheid van een reputatie, en de opzettelijke verwoesting van die reputatie. Er waren nog ...
  • De bodemloze put in de dichter 12 juni 1998
    De Franse Bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot heeft vanaf het begin de wind niet mee gehad. Het project kreeg niet veel aandacht in de pers, en van de weinige kritieken bleven vooral de negatieve geluiden naklinken, zoals: de succesformule van de Russische Bibliotheek laat zich niet zomaar transplanteren naar een ander taalgebied, de geselecteerde titels ...

De hengelaars van Castelnau

  • Wit en rood: over Michons La Grande Beune 15 december 2000
    La Grande Beune (1996) is de enige tekst van Pierre Michon die ondubbelzinnig tot de verbeeldingsliteratuur behoort. Al zijn andere boeken, van Vies minuscules (1984) tot het onvoltooide Les Onze, gaan over bekende of onbekende mensen die echt hebben bestaan, en dat is geen toeval: ‘Nieuwe levens en nieuwe doden scheppen vind ik zinloos,’ zegt ...
  • Pierre Michon, La Grande Beune, slot 15 december 2000
    Op een avond hing er precies zo’n dichte, onbeweeglijke en haast warme mist als op de avond van mijn aankomst. Ik zat net aan mijn charcuterie toen Jean de Visser binnenkwam met twee kornuiten; hun oliepakken waren dof alsof iemand ertegenaan had staan blazen. De magische buidels op hun buik zaten barstensvol. Al in de ...
  • De bodemloze put in de dichter 12 juni 1998
    De Franse Bibliotheek van uitgeverij Van Oorschot heeft vanaf het begin de wind niet mee gehad. Het project kreeg niet veel aandacht in de pers, en van de weinige kritieken bleven vooral de negatieve geluiden naklinken, zoals: de succesformule van de Russische Bibliotheek laat zich niet zomaar transplanteren naar een ander taalgebied, de geselecteerde titels ...
  • Pierre Michon, De hengelaars van Castelnau, (fragment) 5 oktober 1997
    Tussen Les Martres en Saint-Amand-le-Petit ligt het oude dorp Castelnau, aan de Grande Beune. In 1961 werd ik in Castelnau benoemd; ook duivels worden benoemd, neem ik aan, in de lagere Hellekringen; en al bokkesprongen makend vorderen ze naar het gat van de trechter zoals wij afglijden naar ons pensioen. Ik was nog niet helemaal ...

De koning van het woud

  • Pierre Michon, De koning van het woud, (fragment) 6 oktober 2003
    Ik heb geschilderd om een prins te zijn. Ik moet een jaar of twaalf zijn geweest. Het was midzomer, het uur van de namiddag waarop het nog warm is maar waarop de schaduwen keren. Ik was varkens aan het hoeden in een eikenbosje aan de kant van Nemi, vlak onder een brede weg; ik had een ...
  • Vervloek de wereld, zijn vloek heb je al 1 juli 2003
    Een van de meest fascinerende boeken in de Nederlandse taal is ongetwijfeld de Encyclopedie van fictieve kunstenaars (in 2000 verschenen onder redactie van Koen Brams), 250 mini-biografieën van schilders en beeldhouwers die hun leven danken aan de verbeelding van schrijvers. ‘Alle kunstenaars die aan bod komen, hebben nooit bestaan’, stelt de flaptekst. Alle? Eén van ...

Over Michon in het algemeen

  • Pierre Michon: L’expatriation littéraire 25 augustus 2009
    Tentative d'élucidation des enjeux de la traduction de l'oeuvre de Pierre Michon. Pour que son texte soit habité de la tension propre au texte original, le traducteur devrait s'expatrier dans sa propre langue.
  • Pierre Michon, ‘Koningslichamen’ (fragment) 1 mei 2009
    'Bidden is niet iets wat ik vaak heb gedaan. Begin september 2001 lag mijn moeder op sterven in het ziekenhuis van het stadje G., mijn moeder die in haar volwassen leven mijn vader en mijn moeder had proberen te zijn, die op hoge leeftijd mijn dochter had kunnen zijn. Het raam gaf uitzicht op ...
  • Pierre Michon, De roman ontdaan van zijn rompslomp (interview) 19 oktober 2007
    Pierre Michon, er wordt van u gezegd dat u een writer’s writer bent, dat u wordt erkend door uw gelijken. Uit commentaren, proefschriften en interviews, uit discussies en colloquia blijkt een zekere nieuwsgierigheid naar de schrijversfiguur die u met Vies minuscules hebt geconstrueerd. Men is geïntrigeerd door het mysterie dat ontstaat door de heel bijzondere ...
  • Pierre Michon, Het potentieel van proza (gespreksfragmenten) 19 oktober 2006
    Borges zegt: ‘De roman is een bijgeloof van onze tijd’, maar Borges is erg netjes. Er zijn waarschijnlijk drie of vier momenten in mijn santenkraam. Eerst natuurlijk Vies minuscules, de schrijver die niet schrijft, de schertsfiguur die dorpsgekken en dode verwanten verheerlijkt, die voor zichzelf een stamboom verzint, die zich beroept op zijn ...
  • ‘Je ne pus qu’amèrement m’extasier’: traduire Michon en néerlandais 1 mei 2002
    À propos du pathos spécifique lié à la traduction d'un texte pathétique, le cas des traductions néerlandaises des oeuvres de Pierre Michon.
  • Schrijven tegen de tijd 28 maart 2002
    Een walkman. Een paar auto’s. Een museumgids. Een motor. Veel meer typische verschijnselen van onze moderne tijd komen er in het werk van Pierre Michon niet voor, of ik moet me sterk vergissen. Geen computers in elk geval, geen televisies, geen mobiele telefoons, geen hogesnelheidstreinen, geen digitale camera’s en geen animeerbars. Geen Chirac en geen ...
  • ‘Je sentais la sacristie’: Pierre Michon et le Très-Haut 1 maart 1997
    Discussion du topos de la transcendance, divine ou autre, dans l'oeuvre de Pierre Michon.

Michon en Houellebecq: Châtelus-le-Marcheix

  • Kaart en veldeffect 10 oktober 2010
    Die Haan en Hof toch. Dachten ze in La Carte et le territoire te zijn gestuit op een heus veldeffect, een literair-strategisch eerbetoon van de ene schrijver aan de andere, blijkt het allemaal op toeval te berusten, zoals Houellebecq zijn Nederlandse vertaler desgevraagd meldt: hij wist helemaal niet dat Châtelus-le-Marcheix het in Vies minuscules bezongen geboortedorp ...
  • Kaart en gebied (bis) 4 oktober 2010
    De Creuse is een Frans departement dat toeristen of welgestelde gepensioneerden op zoek naar de bekoringen van het platteland tot nog toe grotendeels links hebben laten liggen, en met reden. Het is een ingeklonken, sombere streek, bestaand uit bosrijke hoogvlakten doorsneden met smalle, vochtige valleitjes; het landschap van de Creuse heeft de bezoeker weinig schoons, ...
  • Kaart en gebied 9 september 2010
    Dat de grote schrijver Michel Houellebecq de grote schrijver Pierre Michon leest en waardeert, wist ik al. Dit voorjaar, toen hij volop aan La Carte et le territoire werkte, meldde hij nog in een speciaal nummer van Les Inrockuptibles: 'Pierre Michon heeft de (terechte) reputatie veel van zijn lezer te eisen, en men houdt hem ...
Print Friendly, PDF & Email