écrire vertalen | schrijven traduire
Het is nu officieel: mijn roman Ramkoers gaat 8 juni verschijnen bij De Arbeiderspers. De boekpresentatie vindt op 4 juni plaats bij galerie KochxBos in Amsterdam, in combinatie met de opening van een tentoonstelling van vier van mijn fotoreeksten. Meer nieuws volgt later, afhankelijk van de corona-omstandigheden.
Sinds afgelopen maandag hangen er op een tiental plaatsen in Autun infraroodfoto’s die ik sinds oktober in en om de stad heb gemaakt. Het is een geluk dat de tentoonstelling is doorgegaan, want door de tweede Franse lockdown zag het er somber uit. De beelden borduren in zekere zin voort op mijn fotoreeks over de eerste lockdown, die bestond uit namaak-infraroodbeelden.
Dit keer dus echte: ik heb een HR72-filter op mijn lens gezet om al het zichtbare licht (tot 720 nanometer) te blokkeren. Met sluitertijden van rond de twee seconden dringt er dan toch nog genoeg (infrarood) licht tot de sensor door om foto’s te kunnen maken, die na uitgebreide bewerking een feeëriek resultaat kunnen opleveren:
Vegetatie springt eruit, want bladeren weerkaatsen veel infrarood licht.… > Lees verder
Hof en Haan hebben vandaag iets te vieren. Alleen niet om dezelfde reden. Haan viert de opening van zijn tweede fototentoonstelling, waarover later meer. Hof viert iets nog veel feestelijkers, namelijk de ontvangst van de Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021. Hieronder het persbericht.
Het Prins Bernhard Cultuurfonds kent de Martinus Nijhoff Vertaalprijs 2021 toe aan Rokus Hofstede voor zijn vertalingen uit het Frans. De jury noemt zijn oeuvre ‘een indrukwekkende prestatie van zeer hoge klasse’. Aan de prijs is een bedrag van 35.000 euro verbonden. De uitreiking van de Martinus Nijhoff Vertaalprijs vindt in de eerste helft van het komend jaar plaats.… > Lees verder
Tijdens de lockdown heb ik in mijn woonplaats Autun een reeks foto’s gemaakt, die in de plaatselijke Galerie du Passage recentelijk is geëxposeerd onder de titel Covid-1_. Het zijn beelden van een uitgestorven wereld, een andere planeet haast – vandaar ook de Martiaanse kleuren, tevens een hommage aan de oorlogsreportages van Richard Mosse. De foto’s zijn des te schrijnender omdat in de afgebeelde goedkope huurflats mensen opgesloten zaten: in Frankrijk mocht iedereen maar een uur per dag naar buiten, binnen een straal van een kilometer. Het project is dan ook een schoolvoorbeeld van de Baudelairiaanse ‘schoonheid uit lelijkheid’.
Ik beschouw de zorgvuldig gerangschikte en aan rode nylondraden opgehangen beelden als één werk, hoewel de meeste ervan ook zelfstandig door het leven kunnen gaan.… > Lees verder
Le noir : absence de lumière. Si photographier veut dire écrire avec la lumière, c’est donc sur la page noire que ça commence. S’y tracent alors – dans le temps, c’est-à-dire dans le mouvement, si infime qu’il soit – des formes et des tons.
C’est dans la nuit (qu’elle soit réelle ou « américaine ») et ses lisières que le désir de naître, la lutte entre forme et vent, sont palpables pour l’œil humain. On devine, on essaye de mieux voir, une image potentielle se dessine.
Cette série, réalisée sous l’aimable direction de Richard Dumas, est ma troisième avec Eyes In Progress qui porte bien son nom.… > Lees verder
Afgelopen zaterdagnacht om halftwee had ik eindelijk het boek af waaraan ik al sinds de zomer fulltime werk, en waarvan ik samen met de uitgever had gehoopt (en afgesproken) dat het al anderhalve maand eerder af zou zijn. Maar het is nog op tijd af om na een ultrakorte en toch bijzonder zorgvuldige productie precies op het juiste moment te verschijnen, vlak voor de Boekenweek.
Sérotonine is de zevende roman van Michel Houellebecq die ik heb vertaald, en het tiende of twaalfde boek, afhankelijk van hoe je telt. De titel leverde nu eens weinig problemen op, na Onderworpen (waarover ik nog steeds verontwaardigde reacties krijg van mensen die niet snappen dat het dominant passieve Soumission, de letterlijke vertaling van ‘islam’ – ‘overgave’ – niet zomaar kan worden vertaald met het dominant actieve Onderwerping, en trouwens ook niet met het uitsluitend passieve én foeilelijke Onderworpenheid; enfin, breek me de bek niet open), Mogelijkheid van een eiland (waarom is het lidwoord van La Possibilité d’une île niet vertaald?)… > Lees verder