web analytics

Annie Ernaux bedacht de autobiografie zonder ‘ik’

NOBELPRIJS LITERATUUR  Annie Ernaux gold al enkele jaren als kanshebber, nu heeft Franse schrijfster de Nobelprijs echt binnengehaald, als 17de vrouw op 119 laureaten. Een portret door haar Nederlandse vertaler Rokus Hofstede

Pour venger ma race’: een veelzeggende uitspraak van kersvers Nobelprijswinnares Annie Ernaux in de recente documentaire Les années Super 8, gemaakt door zoon David Ernaux-Briot op basis van het filmarchief van de familie Ernaux uit de jaren 70 en 80. (Die film is online te zien op Arte-tv).

Onder de beelden van een gelukkig, gesetteld gezinsleven in Annecy, vertelt Ernaux dat ze in de vroege jaren 70 in het geheim begon te schrijven aan een roman.

> Lees verder

De taal van het geweld (en omgekeerd)

Het is een vreemde titel voor een ‘roman’, zoals de genreaanduiding op de titelpagina luidt. Histoire de la violence: het klinkt eerder als een handboek of een wetenschappelijke studie, een historisch-filosofische analyse in de trant van Michel Foucaults Histoire de la folie (Geschiedenis van de waanzin, 1972) en Histoire de la sexualité (Geschiedenis van de seksualiteit, 1976-1984). Maar dat is het niet. De tweede roman van Édouard Louis (1992) vertelt een zeer nauwkeurig afgebakend, individueel verhaal, de geschiedenis van één geval van geweld, waarvan we algauw begrijpen dat het voor de schrijver en hoofdpersoon hét geweld is: het geweld dat hem is overkomen en dat zijn leven heeft veranderd.… > Lees verder