Hoe doe je dat, leven in vrijheid met wezels?
Hoe doe je dat, leven na een zelfmoord?
Hoe doe je dat, leven?
Hoe doe je dat, leven in een ‘normale’ relatie?
Hoe doe je dat, leven in het nu?
Hoe doe je dat, leven in de Verenigde Staten?
Hoe doe je dat, leven van de Forex?
Hoe doe je dat, leven met intrekking van het rijbewijs?
Hoe doe je dat, leven met je prostaat?
Hoe doe je dat, leven in Canada na je pensionering?
Hoe doe je dat, leven zonder de liefde van je leven?
(Jong stel) hoe doe je dat, leven met z’n tweeën?… > Lees verder
Over het lyrische hermetisme van Marie de Quatrebarbes
‘Ik val in deze gedichten als een steen in de vijver’. Dat zinnetje schreef ik dit voorjaar in de kantlijn na het lezen van zeven prints met gedichten van Marie de Quatrebarbes, een mij onbekende jonge Franse dichteres met een naam die afkomstig leek uit een middeleeuws sprookje. Een vijver is een klein waterbekken in een tuin of park, je ziet er soms eenden zwemmen – die overzichtelijke, kalme plas water, dat zou dan de poëzie zijn, en de dichteres: een stenengooister. Quatrebarbes poëzie veroorzaakte bij mij in elk geval de nodige opschudding. Die aan verbijstering grenzende vervreemding heeft misschien iets te maken met de talloze uitheemse verwijzingen die erin opdoemen (kinderversjes, quotes uit damesbladen, seksueel geconnoteerd jargon, internettaal, de Franse poëtische canon, kortom alles wat Roland Barthes de ‘logosfeer’ noemde).… > Lees verder