web analytics

Berichten

Geplaatst op

De wereld op een afstand: Michel Houellebecq

Als auteur van vijf romans met abstracte, raadselachtige titels, waaronder Elementaire deeltjes en Platform, heeft Michel Houellebecq met zijn rauwe realisme en ingetogen lyriek een gezichtsbepalende rol gespeeld in de Franse literatuur van de laatste vijftien jaar. In een exclusief interview met zijn vaste Nederlandse vertaler, Martin de Haan, spreekt hij vrijuit over zijn laatste roman, De kaart en het gebied, waarvan de vertaling in mei verschijnt.

In ons vorige interview (Almería, 2003) hebben we het uitgebreid gehad over de voorstelling van de wereld. Je zei toen: ‘Eigenlijk is mijn materiaal niet echt de wereld. Daar kun je niet over praten.… > Lees verder

Geplaatst op

La mise à distance du monde: entretien avec Michel Houellebecq

Auteur de cinq romans aux titres abstraits et mystérieux, dont Les Particules élémentaires et Plateforme, Michel Houellebecq a profondément marqué la littérature française des quinze dernières années par son réalisme brutal et son lyrisme sévère. Dans un entretien avec son traducteur néerlandais attitré, Martin de Haan, il parle librement de son dernier roman, La Carte et le territoire, prix Goncourt 2010.

Dans notre entretien d’Almería de 2003, nous avons beaucoup parlé de la représentation du monde. Je te cite : «Mon matériau, ce n’est pas vraiment le monde. On ne peut en parler. Le monde, c’est aussi l’ensemble de ce qui a été écrit sur le monde.»… > Lees verder

Geplaatst op

Michel Houellebecq, De kaart en het gebied, fragment

In Michel Houellebecq, schrijver, zo benadrukken de meeste kunsthistorici, breekt Jed Martin met de praktijk van realistische achtergronden die zijn gehele oeuvre in de ‘beroepen’-periode had gekenmerkt. Het is een moeilijke breuk, je voelt dat die hem een grote krachtsinspanning kost, dat hij met een aantal kunstgrepen de illusie van een potentieel realistische achtergrond zo veel mogelijk in stand probeert te houden. Op het schilderij staat Houellebecq tegenover een bureau bezaaid met beschreven of halfbeschreven vellen papier. Achter hem, op een afstand die naar schatting vijf meter bedraagt, is de witte muur volledig behangen met naadloos tegen elkaar geplakte, met de hand beschreven vellen.… > Lees verder

Geplaatst op

Het oog van de atleet

Ziezo. De proeven van De kaart en het gebied zijn gecorrigeerd, het boek kan naar de drukker. Ik verbaas me er altijd over hoeveel er in de productiefase van een vertaling, na het inleveren van de kopij, nog verandert aan een tekst die voor mijn gevoel toch echt definitief was. Niet alleen omdat andere mensen (de persklaarmaker, de redacteur, de corrector, en niet in de laatste plaats mijn eigen proeflezers) waardevolle suggesties geven en me behoeden voor een paar domme fouten, maar vooral ook omdat ik mijn eigen tekst in die fase met een net iets ander oog ga lezen: dat van de atleet die beseft dat dit zijn allerlaatste kans is om zijn prestatie nog te verbeteren.… > Lees verder

Geplaatst op

Wikipedia voor vertalers (3)

Het heeft even geduurd (vertalers moeten soms ook vertalen), maar hier is dan de derde en laatste aflevering in de miniserie ‘Wikipedia voor vertalers’. In de eerste twee afleveringen (hier en hier) bespraken we al hoe vertalers zich nuttig kunnen maken door vertalersnamen toe te voegen in bestaande artikelen over buitenlandse auteurs en door zelf nieuwe artikelen over belangrijke buitenlandse auteurs op te zetten. De laatste stap voor vertalers die de smaak te pakken hebben en alle schroom hebben afgelegd, ligt dan voor de hand: het aanmaken van een artikel over hun eigen auteurschap of dat van een collega-vertaler.… > Lees verder

Geplaatst op

Geen celebraties voor Céline

Eind januari 2011 werd in de Franse media niet alleen gebakkeleid over de lakse houding van de regering-Sarkozy tegenover de Tunesische omwenteling. Voor de nodige ophef zorgde ook een heuse ‘Franco-Franse’ polemiek: de verwijdering van Louis-Ferdinand Céline van de lijst van 500 personen die door minister van Cultuur Frédéric Mitterrand waren voorgedragen om in 2011 tijdens de zogeheten nationale vieringen te worden gehuldigd.

Na protest van Serge Klarsfeld (woordvoerder van de FFDJF, de Franse Vereniging van zonen en dochters van joodse gedeporteerden), die verklaarde dat Mitterrand ‘de nagedachtenis van Céline niet met bloemen mag tooien’, besloot de minister de aanvankelijk geselecteerde Céline alsnog van de lijst af te voeren.… > Lees verder