‘Voor de vagebonden van de schrijverij is reizen – ontworteld en beschikbaar zijn, risico’s nemen, ontberingen lijden – een manier om weer toegang te krijgen tot het soort bevoorrechte plekken waar de schamelste dingen zich opnieuw tonen in hun volwaardige, soevereine staat.’
‘De wereld gaat als water door je heen en schenkt je voor even zijn kleuren. Trekt zich dan terug en plaatst je voor de leegte in jezelf, voor het soort centrale zielstekort waartoe je je nu eenmaal moet leren verhouden, waartegen je je moet afzetten en dat, paradoxaal genoeg, misschien wel je duurzaamste drijfveer is.’