Eerder dit jaar schetste ik in een groot Volkskrant-stuk wat ons in de nabije AI-toekomst te wachten staat: ‘de nieuwe Houellebecq, met een druk op de knop in het Nederlands voorgelezen door Houellebecq zelf, desgewenst met een Zeeuws accent’. Ja, dat was natuurlijk ironisch, maar toch minder dan de gemiddelde lezer misschien dacht, want op het moment van schrijven had ik al geëxperimenteerd met een online ’tool’ die weliswaar nog geen Zeeuws accent doet, maar verder wel verbluffend realistische ‘vertalingen’ van geluid en beeld maakt: de tekst wordt omgezet in de gewenste taal (175 and counting), waarna de bewegingen van lippen en gezichtsspieren worden aangepast aan de nieuwe tekst. In de recentste versie van de tool in kwestie (waarvan ik me de naam niet wens te herinneren, laten we hem voor het gemak Tovertaal noemen) wordt zelfs het achtergrondgeluid keurig meegenomen en niet weggefilterd zoals in eerdere versies.
Als proef op de som heb ik een stukje van mijn Serotonine-video uit 2020 (opgenomen tijdens de strenge Franse coronalockdown op een lege Leclerc-parkeerplaats, waar alleen mijn perskaart me kon redden van de drie politiepatrouilles die me kwamen arresteren) laten overzetten in een paar meer of minder vreemde talen. Eerst maar even het oorspronkelijke Frans van Houellebecq, voorgelezen door mijn niet-artificiële zelf:
Engels dan, om te kijken hoe goed het ding kan vertalen:
Wat te denken van Italiaans?
Of nog wat exotischer, Chinees?
En natuurlijk Oekraïens, als hommage:
Just kidding! Ik heb ze natuurlijk allemaal gewoon zelf ingesproken.
