web analytics

Old boys

Het voelt als een kleine wraakoefening van de geschiedenis. Bij alle onderzoeksplaatsen waar ik tot nog toe op solliciteerde, gaf positieve discriminatie van vrouwen de doorslag. Wie zich in Nederland als man probeert in te vechten in de sociale wetenschappen is licht geneigd om te denken dat de concurrentieverhoudingen daar nu inmiddels wel recht zijn getrokken. Maar wie gelooft dat de emancipatie van vrouwen dus haar beslag heeft gekregen, zou eerst een boek als Men Only moeten lezen.

Barbara Rogers, die eerder strijdbare boeken schreef over discriminatie van vrouwen in de Derde Wereld en over de positie van vrouwen in de politiek, trekt in dit boek ten strijde tegen de segregatie van vrouwen in het hedendaagse Verenigd Koninkrijk.… > Lees verder

Technici van de lustbevrediging

Wat maakt een stad sensueel? Reclames, roltrappen, pisbakken, paskamers, kades, cafetaria’s, trams, taxi’s, discotheken, draaideuren, geuren, geluiden, gezichten. De stad is een animeercentrum, een podium voor de prikkeling der zinnen, maar wie in Amsterdam naar erotiek op zoek is hoeft niet te wachten op de verstolen blik of de fatale verleiding. Erotiek is een steeds alledaagsere handelswaar. Een ontnuchterende rondgang langs enkele technici van de lustbevrediging.

De galeriehouder

‘In het begin vertoonden we vooral plastiek. Vrij expliciet werk. Voeldozen, objecten, tastbare beelden. Daar reageerde het publiek toch een beetje onhandig op. Het verkocht niet echt geweldig. Nu zoek ik het meer in de sfeer van het subtiele, het lichtzinnige.… > Lees verder

De Nederlandse afwijking. Het ‘wilde type’ van het grachtenhuis

‘Wat mij opvalt als Duitser is dat men de bijzonderheid van de Nederlandse bouwgeschiedenis hier nauwelijks waardeert. Of zelfs ronduit miskent. Kijk naar het Amsterdamse grachtenhuis: dat bouwtype is uniek, vergeleken met wat er in de 16e en 17e eeuw in de rest van Europa werd gebouwd.’

Aan het woord is Michael Hellgardt, Berlijner in Amsterdam. Anderhalf jaar geleden promoveerde Hellgardt aan de Technische Universiteit in Eindhoven op een proefschrift over de geschiedenis en theorie van het type-begrip in de architectuur. In dat aan de Nederlandse aandacht ontsnapte boek staat hij uitvoerig stil bij de ‘niederländische Abweichung‘, de bijzondere historie van het grachtenhuis.… > Lees verder

Een hoerige sodomiet

‘Senhor Manoel Viegas, als mannen met mij slapen doen ze dat niet om een kut te vinden. Ze plaatsen hun lul tussen mijn benen en daar komen ze aan hun gerief. Zelf kom ik niet klaar. Als Uwe Hoogheid hetzelfde zou wensen, gebruik me, ik sta tot uw beschikking en zweer U dat ik tot de dood zal geven wat nodig is, en de verliezen zullen voor mij zijn. Francisco Correa Netto.’

Deze brief werd in 1664 geschreven in Silves, een klein Zuid-Portugees stadje, door de koster van de plaatselijke kathedraal aan een gitaarbouwer. Hij is de eerste van vijf brieven die door Luiz Mott en Aroldo Assuncao uit de archieven van de Portugese inquisitie zijn opgediept.… > Lees verder

De Conradstraat. Het naderende einde van een post-industriële enclave

Rond de honderdvijftig mensen bewonen het grootste woon-werkcomplex van Nederland: ‘De Conradstraat’ in Amsterdam. De voormalige Rijkskledingmagazijnen zullen, volgens de laatste berichten, maandag 18 juli worden belegerd door de ME, die de strijd zal moeten aanbinden met de wasmachines en autobanden die de gebruikers van het complex ter verschansing hebben aangesleept. Een ongelijke strijd zal dan een betreurenswaardig einde maken aan de unieke enclave van kunstenaars, handwerkers en uitvinders die de Conradstraat bevolken. Een bericht van het front.

Wanneer je vanaf de Oostenburgergracht de Conradstraat in fietst, ligt onmiddellijk aan je linkerhand een kale vlakte ter grootte van een voetbalveld. De enorme loods die hier tot voor kort stond, is gesloopt.… > Lees verder

Haar tot hier

‘TUSSEN LANG EN KORT HAAR BESTAAT MISSCHIEN EEN ONDERSCHEID dat op iets interessants zou kunnen wijzen – dat is allang niet meer het geval wanneer het er, als tijdverschijnsel, om gaat bij welke kapper je deze week gezien hoort te worden.’ Aldus Gerrit Komrij in zijn onlangs verschenen Lof der simpelheid. Het feit dat er überhaupt kappers bestaan ‘bij wie je deze week gezien hoort te worden’ is in ieder geval een verschijnsel van deze tijd, hoe onverschillig het misschien ook is bij welke.

‘Lang of kort’ is in de jaren ’80 inderdaad een nietig detail geworden, voor mannen evengoed als voor vrouwen; de kapselkeuze doet zich inmiddels voor als een kwestie van louter individuele smaak, van zuiver esthetische voorkeur.… > Lees verder