Nederlands schilder (geb. omstreeks 1870). Van hem is slechts bekend dat hij omstreeks de eeuwwisseling langdurig in Italië verbleef; dat hij in Rome archeologische studiën deed en een atelier bewoonde in de Via del Babuino, waar hij zich wijdde aan het verzamelen van kunstvoorwerpen en het aquarelleren; dat hij aanvankelijk in contact stond met de Nederlandse kunstenaarskolonie in Rome, waar hij zich een volgeling noemde van Giotto en Forain, maar later een steeds teruggetrokkener bestaan leidde; en dat hij na onmin met zijn familie, vanwege zijn schandaleuze verhouding met de Haagse barones en feministe Cornélie de Retz van Loo, nog slechts van de schaarse verkoop van zijn voor luttele bedragen van de hand gedane aquarellen leefde. Ook is bekend dat zijn vriendin De Retz, met wie hij een buitenechtelijke verhouding had, een artikel publiceerde in Het Recht der Vrouw (‘De Maatschappelijke Toestand der Gescheiden Vrouw’, later als brochure uitgegeven), en dat zij ruim een half jaar na deze publicatie in Nice werd gesignaleerd aan de zijde van haar ex-echtgenoot baron Rudolf Brox, eerste luitenant van de huzaren in Den Haag. Behalve enige waterverven in de lijn van Turner (Zee van Sorrente, Luchten boven Amalfi), heeft Van der Staal in Rome maar één schilderij voltooid, de grote allegorische voorstelling De Banieren, een optocht van ter levensstrijd tijgende vrouwen, tegen de achtergrond van een ineenstortende antieke stad, opstijgend naar de Wereldstad van de Toekomst. De Banieren werd tentoongesteld op de Internationale Tentoonstelling in Knightsbridge, Londen, en verkocht voor negentig pond.
- Louis Couperus, Langs lijnen van geleidelijkheid, 1900
[Lemma uit Koen Brams, Encyclopedie van fictieve kunstenaars (Nijgh & Van Ditmar, 2000), © Rokus Hofstede]