Nederlands schilder (geb. omstreeks 1870). Van hem is slechts bekend dat hij omstreeks de eeuwwisseling langdurig in Italië verbleef; dat hij in Rome archeologische studiën deed en een atelier bewoonde in de Via del Babuino, waar hij zich wijdde aan het verzamelen van kunstvoorwerpen en het aquarelleren; dat hij aanvankelijk in contact stond met de Nederlandse kunstenaarskolonie in Rome, waar hij zich een volgeling noemde van Giotto en Forain, maar later een steeds teruggetrokkener bestaan leidde; en dat hij na onmin met zijn familie, vanwege zijn schandaleuze verhouding met de Haagse barones en feministe Cornélie de Retz van Loo, nog slechts van de schaarse verkoop van zijn voor luttele bedragen van de hand gedane aquarellen leefde.… > Lees verder
Ulrich
Romantisch landschapschilder (1774–1840). Geboren in Greifswald, aan de Baltische Zee, in het toentertijd tot Zweden behorende Pommeren. Ulrich studeerde aan de kunstacademie in Kopenhagen en vestigde zich in 1795 in Dresden, waar hij zijn oeuvre schiep en trouwde, waar hij roem oogstte en stierf.
Ulrich was van kindsbeen af gezegend met een groot artistiek talent, een aangeboren vrijheidsgevoel en een natuurlijke liefde voor schoonheid. Alle lagere lusten waren hem vreemd. De enige tekortkoming van deze fijnbesnaarde ziel was de overdaad van zijn deugden. Al op jonge leeftijd beschouwde hij de tekenkunst als een uitstekend middel om de menselijke ziel tot uitdrukking te brengen.… > Lees verder
Tippetotje
Belgische schilderes, actief na de Tweede Wereldoorlog. Over het leven van Tippetotje is een schat aan documenten beschikbaar, onder meer brieven en transcripties van gesprekken met de dagbladschrijver Johan Janssens, en verslagen van excursies met Meneer Colson, ambtenaar.
Tippetotje was niet van zins nieuwe wegen te banen in de schilderkunst, en stond bepaald wantrouwig tegenover de avant-garde. Ze was de schilderes van de onbewaakte overweg, van de betonplaten naast de dekenfabriek, van de vuile huizen in de winter en van de zonovergoten voorstadskoer. ‘Ik ben geen surrealist, ik ben Tippetotje en ik moet een onderwerp nemen dat mij past: een root werkmanshuizen die realistisch zijn weergegeven, alhoewel ze daar als het ware in een droomsfeer staan, onder een lucht die donker en gesloten en een ietsje roodachtig is, maar verlicht door een klaarte die als het ware uit het schilderij zelf komt, die als het ware voortspruit uit die, overigens zeer realistisch geziene, root werkmanshuizen: en aan de straatdeur van het eerste werkmanshuis staat de godverdommelijke schone droom van een naakt meisje… zij is heel naakt maar draagt een rode pullover… zij is naakt tot aan het middel zodat ge de droom der benen en der dijen ziet, en de duivelsharen van haar geslacht, maar daarboven draagt zij een rode met de hand gebreide pullover…’, aldus Tippetotje in een brief.… > Lees verder
Tibaille, Cyprien
Frans schilder, actief in de tweede helft van de 19de eeuw. Cyprien Tibaille begon zijn schildersloopbaan als leerling van de hofschilders Cabanel en Gérôme. Hun academische formules liet hij spoedig varen, waarna hij trachtte zijn sporen te verdienen als landschapschilder. De gevestigde vertegenwoordigers van het genre slaakten jammerkreten bij het aanhoren van zijn theorieën. Naar eigen zeggen was Tibaille op zoek naar een jodium dat kunstenaarshersens zou ontsmetten van de kanker van de romantiek; dan pas zou de moderne schoonheid in al haar luister zichtbaar worden. ‘Wij zijn doordrenkt en verzadigd met een sloot gemeenplaatsen en formules. Wij hebben schilderachtigheid nodig, maneschijn, bergen en wouden… Alsof de Gare du Nord minder fraai is dan de Notre-Dame!… > Lees verder
Bernard
Belgisch schilder, actief in Vlaanderen voor en na de Tweede Wereldoorlog. Geboren en getogen in de armoedige arbeidersbuurt van een Vlaams industriestadje, als laatste telg van een kroostrijk gezin. Op jonge leeftijd was hij het slachtoffer van een verkeersongeluk. De gebrekkige genezing van de beenwond had tot gevolg dat Bernard zijn hele leven mank liep. Het malheur aan zijn been verhevigde zijn sociale isolement maar bevorderde zijn artistieke ontwikkeling. Aanvankelijk tekende hij zijn directe leefomgeving: stadslandschappen, romantisch-miserabilistische scènes, in harde contouren. Hij genoot nauwelijks regulier onderwijs maar bezocht al vroeg de academie, waar hij blijk gaf van een uitzonderlijk schildertalent. Hij leerde er ornamenten schilderen, stillevens en portretten naar levend model, en won er verschillende prijzen.… > Lees verder
Burgonde, Georges
Frans schilder, actief na de Tweede Wereldoorlog. Prominent vertegenwoordiger van de Parijse School, de Franse pendant van de vooral in de Verenigde Staten gewortelde lyrische abstractie. Tijdens zijn leerjaren aan de kunstacademie verwierf hij enige bekendheid met erotische tekeningen, maar al snel schakelde hij over op werk waarin de gewaarwording van de natuur het uitgangspunt vormt voor een verhevigde picturale emotie. Burgonde, ‘de verdediger van een Franse traditie in de kosmopolitische baaierd van vormen’, ‘de meest representatieve van onze Abstracte Lyrici’, kreeg gunstige kritieken van onder meer Jean Paulhan en François Mauriac. In de jaren ’50 participeerde hij met een voor zijn doen provocerend werk aan de surrealistische overzichtstentoonstelling in Galerie Charpentier: liefdesgekreun vormde het geluidsdecor van zijn bijdrage.… > Lees verder