Er bestaat een rijk van duisternis dat door de ogen van de mens gemeden wordt, want oogstrelend is dat landschap allerminst. Dat donker, dat de mens niet nodig denkt te hebben om het licht te beschrijven, is niets anders dan de dwaling – de dwaling met haar kenmerken die niemand kent, de dwaling die, voor wie haar als zodanig beschouwt, als enige kan getuigen van de vluchtige werkelijkheid. Maar wie ziet niet dat dwaling en waarheid noodgedwongen dezelfde trekken hebben? Dwaling gaat met zekerheid gepaard. Dwaling dringt zich op door evidentie. En alles wat over de waarheid wordt gezegd, zou je evengoed over de dwaling kunnen zeggen, je zou er dan even ver naast zitten.… > Lees verder
Pierre Bourdieu, Over televisie, (fragment)
Kijkcijfers hebben op de televisie een heel specifieke invloed: ze vertalen zich in tijdsdruk, in urgentie-eisen. De concurrentie tussen kranten onderling, tussen kranten en televisie of tussen omroepen neemt de vorm aan van een temporele concurrentie, dat wil zeggen van een concurrentie om de scoop. In een boek waarin hij een aantal interviews met journalisten heeft gebundeld, laat Alain Accardo zien wat er gebeurt nadat een televisieomroep een overstroming heeft gecovered: de televisiejournalisten van een concurrerende omroep coveren dezelfde overstroming maar proberen daarbij iets te hebben wat de anderen niet hadden. Er zijn met andere woorden onderwerpen die de kijkers worden opgedrongen omdat ze zich opdringen aan de makers; en ze dringen zich op aan de makers als gevolg van de concurrentie met andere makers.… > Lees verder
Henri Roorda, Mijn zelfmoord, (fragment)
Voorwoord
Al geruime tijd ben ik van plan een boekje te schrijven onder de titel: Het vrolijke pessimisme. Die titel bevalt me. Ik vind dat hij een mooie klank heeft en hij drukt aardig uit wat ik zou willen zeggen.
Maar ik heb geloof ik te lang gewacht. Ik word oud, en mijn boekje zal waarschijnlijk meer pessimisme dan vrolijkheid bevatten. Ons hart is niet de volmaakte thermosfles die de gloed van onze jeugd tot het einde toe zonder warmteverlies bewaart.
Het vooruitzicht van mijn zeer waarschijnlijke en tamelijk nabije zelfmoord ontneemt me trouwens bij vlagen alles wat me rest aan goed humeur.… > Lees verder
Richard Morgiève, Sex vox dominam, (fragment)
Als je er zin in krijgt, moet je even wachten. Zodat je zin er nog meer zin in krijgt – heel simpel. Tweede glas viskie, en op het dure parket voor me liggen video’s en bladen. Ik wacht – ik heb een stijve, meisjes. Ik heb een paal staan, meisjes. Ik drink mijn viskie en laat de rolgordijnen zakken. Bij mij is het porno geblazen. PORNO. Ik heb zin in. PORNO. Sta helemaal klaar voor – porno. Porno, dat wil ik. Voor mijn video – met mijn verzadigde vetzuren, mijn cholesterol en de hele reutemeteut. PORNO. OLÉ – PORNO. Ik heb zin om te schreeuwen – VRIJHEID GELIJKHEID PORNO.… > Lees verder
Pierre Michon, De hengelaars van Castelnau, (fragment)
Tussen Les Martres en Saint-Amand-le-Petit ligt het oude dorp Castelnau, aan de Grande Beune. In 1961 werd ik in Castelnau benoemd; ook duivels worden benoemd, neem ik aan, in de lagere Hellekringen; en al bokkesprongen makend vorderen ze naar het gat van de trechter zoals wij afglijden naar ons pensioen. Ik was nog niet helemaal op het laagste punt beland, het was mijn eerste standplaats, ik was twintig. Er stoppen geen treinen in Castelnau, het is ver van de wereld; autobussen die ’s ochtends uit Brive of Périgueux zijn vertrokken lossen je er laat op de dag, aan het eind van hun ronde.… > Lees verder
Bruno Latour, De Berlijnse sleutel, fragment
(…) Kortgeleden ontmoette ik in het Institut Pasteur een onderzoeker die me de hand schudde en zich aan me voorstelde met de woorden: ‘Hallo, ik ben de coördinator van biergistchromosoom nummer II.’ Laten we deze paradoxale zin niet meteen van tafel vegen. Laten we niet al direct het zich ‘ik’ noemende enkelvoudige individu, de Europese organisatie die Europese molecuulbiologen samenbrengt en, tot slot, de weldra bekende DNA-formule van het Saccharoymyces cerevisiae-molecuul uit elkaar trekken. Dat kan altijd later nog, als de soep is afgekoeld, als het onderzoek is afgerond. Voorlopig druk ik met warmte de hand van de fraaie hybride individu-organisatie-DNAformule.… > Lees verder